Reckless - 2 - Powiernik diabła (Komiks) - recenzja

Nawet największego twardziela po przejściach może w końcu dopaść kryzys i pesymistyczne nastawienie do otaczającej rzeczywistości. Ethan Reckless mógłby jeszcze długo rozpamiętywać dawne dzieje, przesiadując z popcornem w sali kinowej El Ricardo będącej dla niego bezpieczną przystanią. Na szczęście ktoś nad nim czuwa i wyrywa go z tego depresyjnego stanu. Robota jest dobra na wszystko, więc nasz nieustraszony bohater rusza do akcji, poszukując tym razem osoby, która rzekomo popełniła samobójstwo.

W śledztwie pomaga Ethanowi atrakcyjna, pochodząca z Wietnamu bibliotekarka Linh, a jak pewnie dobrze wiecie z poprzedniej części, kobiety w życiu protagonisty zwiastują zwykle kłopoty i tak będzie również i tym razem. Mroczne sekrety przemysłu filmowego, podejrzana sekta, seks i narkotyki, a wszystko to sprowadza się do tego, jak łatwo manipulować jest ludźmi. O tym tak w pigułce opowiada Powiernik Diabła, którego fabuła jest zdecydowanie mroczniejsza i bardziej rozbudowana w porównaniu do części pierwszej.

 

Ciężka i przygnębiająca atmosfera wylewa się już od pierwszych stron komiksu.

Historia przedstawiona w komiksie rozpoczyna się mocnym uderzeniem z towarzyszącym poczuciem beznadziei w formie nieodłącznego monologu głównego bohatera. Połowa lat 80 jest tutaj przedstawiona zupełnie odmiennie od tego, co zapamiętałem ze swojej młodości. To nie jest ten pastelowy, przepełniony nostalgią okres, za którym wszyscy grubo po czterdziestce tak tęsknią. Po mocnym otwarciu tempo akcji na jakiś czas zwalnia, skupiając się bardziej na tym, co siedzi w głowie głównego bohatera i jego bliskiej relacji z Linh.

 

Sporo miejsca poświęcono postaci drugoplanowej, jaką jest Linh. Jej wspomnienia z przeszłości związane z przybyciem  do Ameryki i relacją z przyrodnią siostrą stają się początkiem makabrycznego horroru.

 

Siłą tego albumu są bardzo dobrze nakreślone postacie drugoplanowe. Nawet jeden rozdział został poświęcony historii Linh, co w rezultacie przełożyło się na zbudowanie solidnego fundamentu pod dalszy ciąg tej opowieści. Bardzo podoba mi się, w jak w naturalny sposób został przedstawiony romans w tej historii. Zarówno Ethan, jak i Linh nie zadają wielu pytań i nie chcą wracać do ponurej przeszłości, ciesząc się sobą tu i teraz. Ta sielanka mogłaby trwać dłużej, gdyby nie pewnego wieczoru podczas seansu filmowego przypadkiem zostały rozdrapane stare rany. Linh rozpoznaje na filmie wśród statystów swoją zaginioną przyrodnią siostrę Maggie, która przed laty w pogoni za marzeniami wyjechała do Hollywood i słuch po niej zaginał. Zakochany mężczyzna jest w stanie wiele zrobić dla kobiety, a Ethan — specjalista od rozwiązywania kłopotów nie jest tutaj wyjątkiem. Emocjonalne zaangażowanie głównego bohatera sprowadza na niego coraz większe kłopoty, a śledztwo zamienia się w makabrę. Pomimo że Ethan sprawnie radzi sobie w takiej brutalnej rzeczywistości, to szybko zdaje sobie sprawę, że puszka pandory została już otwarta, a coraz bardziej gęstniejący mrok wylewa się ze stron komiksu i to dosłownie.

 

Ethan zrozumiał, że wdepnął w coś, z czego łatwo mu nie będzie się wykaraskać. Dręczące koszmary nie powstrzymują go jednak przed doprowadzeniem tej sprawy do końca. 

Przez większą część tej historii przyglądamy się wnikliwemu śledztwu Recklessa, który krok po kroku rozpracowuje tę mroczną i niezwykle brutalną sprawę, przy okazji sprzedając czytelnikowi różne rady np. to, że w odpowiednich miejscach czapka z daszkiem i podkładka z papierami mogą uczynić nas niewidzialnymi. Motyw oswobodzenia się z kajdanek sprawia wrażenie lekko naciąganego, ale biorąc pod uwagę to, że Ethan ma coś z MacGyvera, to jestem w stanie wybaczyć twórcom taki zbieg okoliczności. Całą tę detektywistyczną robotę i metody działania Ethana sprowadzające się czasami do podstępu czy zastraszania śledzi się z niesłabnącym zainteresowaniem. 

 

Przyjaciółka Ethana, Anna zawsze rozwiązuje problemy działaniem — to dzięki niej główny bohater pozbierał się do kupy.  

Ponownie spotkamy Annę, ogarniającą zlecenia dla Recklessa, która nawet przefarbuje swoje włosy dla dobra sprawy, wnosząc do tej ponurej opowieści całkiem zabawny wątek. Fani tej postaci mogą narzekać, że nie poświęcono jej tyle czasu antenowego, na jaki zasługuje, ale mogę już Wam zagwarantować, że w kolejnych tomach Anna na pewno jeszcze się pojawi.

 

Między Ethanem i młodą Wietnamką szybko zaiskrzyło i w mgnieniu oka byli już razem, ciesząc się wspólnie spędzonymi dniami. 

Spotkałem się z wieloma różnymi opiniami, jeśli chodzi o warstwę artystyczną tego komiksu. Jedni zarzucają pośpiech przejawiający się niedbałą kreską rysownika, ale po przeczytaniu i przeglądnięciu tego albumu kilka razy nie odebrałem tego w ten sposób. Dużo czerni i ta specyficzna gruba, może czasami niezdarna kreska konsekwentnie budują ten mroczny i brudny klimat noir kontrastujący dobrze z krwawą czerwienią dominującą w kluczowych scenach. Z rzeczy, do których mógłbym się przyczepić, byłyby to rysunki twarzy w niektórych kadrach i sporadycznie tła, w których mogłoby pojawić się więcej detali na drugim planie. Pod względem kolorystyki jest bardzo dobrze. Czuć tutaj klimat lat 80, ale jednocześnie te psychodeliczne barwy podkreślają szaleństwo i ciężką, wręcz przytłaczającą atmosferę tej opowieści.

 

Reckless próbuje dowiedzieć się więcej o mało znanym filmie, w którym wystąpiła zaginiona siostra Linh. W tym celu udaje się do swojego kumpla Byrona, który jak mało kto zna od podszewki przemysł filmowy i ma dobre kontakty w świecie show-biznesu.

W porównaniu z częścią pierwszą, która stanowi wprowadzenie do świata Recklessa poprzeczka została podniesiona bardzo wysoko i jestem niezmiernie ciekaw czy twórcom uda się utrzymać tak wysoki poziom. W każdym razie fani kryminałów będą bawić się znakomicie, odkrywając wraz z głównym bohaterem mroczne i przerażające tajemnice Hollywood.

 

Ocena:  9.5 / 10

Scenariusz: Ed Brubaker

Rysunki: Sean Phillips

Wydawnictwo: Mucha Comics
Liczba stron: 144
Format: 180 x 275 mm
Oprawa: twarda
Papier: kredowy

Plusy

• Historia dużo bardziej złożona, dojrzalsza i cięższa w odbiorze w porównaniu do poprzedniego tomu
• Bardzo dobrze nakreślone postacie drugoplanowe
• Prowadzone przez Ethana dochodzenie trzyma w napięciu aż do satysfakcjonującego finału
• Klimat lat 80 ukazany od tej ciemniejszej, przerażającej strony 
  
• Specyficzny styl Seana Phillipsa i kolorystyka znakomicie oddają szaleństwo i ciężką, wręcz przytłaczającą atmosferę tej opowieści

Minusy

• W niektórych kadrach widać uproszczenia przejawiające się brakiem szczegółów na drugim planie czy niewyraźnie narysowanymi twarzami